A tymczasem w grudniowym numerze miesięcznika ZNAK mój artykuł na temat znaku STOP. Krótko, zwięźle i na temat.
Na każdym kroku spotykamy się z różnego rodzaju znakami: handlowymi, informacyjnymi, religijnymi, drogowymi. Znak zatem niesie z sobą określoną treść. Musi być prosty i czytelny, to oczywiste.
Znak, który mnie od zawsze intryguje, to drogowy symbol STOP. W świadomości zbiorowej funkcjonuje idealnie. Jest najbardziej rozpoznawalnym znakiem na świecie. Niemal w każdym kraju wygląda tak samo. Jego czerwony kolor nawiązuje do barwy sygnalizatora świetlnego. Jednak to nie kolor decyduje o jego wyjątkowości, lecz kształt. Dlaczego STOP ma inny kształt niż pozostałe znaki zakazu, niż w ogóle wszystkie inne znaki drogowe? Odpowiedź jest prosta. Znak ten ma ogromne znaczenie dla zachowania bezpieczeństwa w ruchu samochodów. Gdy zostanie zasłonięty przez śnieg bądź jest widziany z tyłu, nadal pozostaje rozpoznawalny. Jego kształt identyfikuje, nie pozwala się pomylić.
Dla mnie jako projektanta znak STOP jest przykładem nie tylko nośnika treści, ale przede wszystkim tego, że tylko rzeczy wyjątkowe i niepowtarzalne mogą stać się legendarnymi. Ten wniosek wprost przekłada się na pracę grafika, stanowiąc swojego rodzaju „drogowskaz”.
Janusz Jurek
Absolwent Instytutu Artystyczno-Pedagogicznego Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Zajmuje się komercyjnie projektowaniem graficznym, fotografią, animacjami, grafiką 3D oraz szeroko pojętymi nowymi formami twórczości wizualnej, w tym wykonywaniem ilustracji, które można zakwalifikować do nurtu generative art, polegającego na tworzeniu grafik za pomocą kodu programu. Opracowana przez niego technika bazuje na wykorzystaniu nowych technologii oraz programowania proceduralnego łączonego z elementami klasycznego rysunku.
